Numer 2023/375
FilmKoniec świata (Jakub Socha) „Zostaw świat za sobą” to film nad wyraz leniwy jak na temat, który podejmuje. Ale też grający dziwnym podskórnym napięciem, delikatnie pulsującą paranojąLiteraturaCzytać znaczy żreć (Igor Kierkosz) „Dawno temu w Warszawie” – długo oczekiwana kontynuacja opowieści Jakuba Żulczyka o dilerze warszawskich elit – siłą rzeczy staje się sprawdzianem, czy literatura da radę dogonić nowoczesne miasto. I czy pisarz wyjdzie z tego wyścigu z twarząPodróż w czasie (Jasir Abd al-Latif) Książka „Śladami Inajat” Iman Mirsal ukazała się po dwudziestu sześciu latach od znalezienia przez poetkę „Miłości i milczenia” u kairskiego antykwariusza. Dwadzieścia sześć lat trwało też krótkie życie Inajat az-ZajjatMuzykaDziewczyna hyperpop (Piotr Kowalczyk) Muzyka Ewy Sadowskiej jest nieustającym poszukiwaniem prywatnej utopii i bezpiecznych, intymnych przestrzeniCień w samo południe (Remek Mazur-Hanaj) Nic, co wychodzi spod ręki Lankum, nie jest jednoznaczne. Bo chociaż na „Falsem Lankum” słychać czasem łagodny śpiew, to jest on łagodny przeraźliwieGest queerowej troski (Jan Topolski) Zdałem sobie sprawę, że nie mam powodu wypierać się swojego dziedzictwa. Bo nie wziąłem się znikąd: przede mną byli jacyś kompozytorzy, uprawiający jakąś muzykę. Trzeba wziąć tę historię za rogiCurriculum vitae według Janerki uszyte (Michał Hoffmann) Janerkę interesuje człowiek, fascynuje go droga, którą ten musi przebyć, a w rezultacie prezentuje kompletny opis tego procesu od mundurka aż po grób. Podążmy śladem jego wizjiMacie być gotowi (Svitlana Oleshko) Czuję, kiedy napięcie wzrasta, a kiedy maleje. Bo muzyka nie jest dla mnie ładną melodią. To zupełnie nie to. Chodzi raczej o energię, która pozostaje w powietrzu – mówi ukraińsko-polski dyrygentObyczajePolska obok wojny (Andrij Lubka) Książka „Polska na wojnie” to zimnokrwista i nieprzyjemna autopsja polskiej polityki wschodniej w ciągu ostatnich dwóch lat, zagłębianie się w jej niesmaczne sekrety niczym z prasy tabloidowejSztukaReduta i maszyna (Grzegorz Piątek) Wyczerpująca wspinaczka na szczyt Pasty wiedzie dziś po schodach wykończonych sinozielonym gresem. Pod spodem kryje się peerelowskie lastryko albo resztka białego marmuru sprzed stu lat – esej o warszawskim wieżowcu, w którym od niedawna znajduje się redakcja „Dwutygodnika”Goło i wesoło (Marta Czyż) Wrocław Off Gallery Weekend pokazał, że nie musi kopiować podobnych inicjatyw z Warszawy czy Krakowa. Zaproponował oryginalną formułę bazującą na dużym lokalnym środowisku artystycznymTego nie zobaczysz w muzeum (Irmina Rusicka) Muzeum w Podziemiu nie zawiązało się po to, aby działać przeciwko komuś. Nie dysponujemy gotową receptą na idealne funkcjonowanie instytucji sztuki współczesnej. Jesteśmy grupą znajomych z Wrocławia, spotykamy się, chcemy razem działać. To dla nas również rodzaj terapiiMuzeum to też przedsiębiorstwo (Agnieszka Morawińska) Zawsze będzie jakaś część publiczności, która nie będzie chodziła do muzeum, bo to jej po prostu nie interesuje – mówi autor przełomowej książki „Muzem. Historia światowa”TeatrSąsiedzi (Witold Mrozek) Teatr z państw bałtyckich na przełomie wieków był w Polsce przedmiotem ożywionego zainteresowania. Dwie dekady później znów mało wiemy o tym, co dzieje się u północnych sąsiadów – relacja z Latvian Theatre ShowcaseWierszewiersze (Ewa Brzoza Birk) ZiemiaAmbasador bagien (Marta Tomczok) Bulgocząca, mętna woda nie może być ładna. Ale jeśli zanurkujesz nosem w mchy i torfowce, a później obejrzysz bobrka trójlistkowego czy rosiczki polujące na muszki, to zmienisz zdanie – mówi laureat Nagrody im. Kazimierza MoczarskiegoУкраїнаДля мене змінилося абсолютно все (Світлана Олешко) Ми повинні відкрити цю музику самі для себе й продовжувати поширювати її у світі. Українська музика і українські артисти залишаться в нашому репертуарі надовго, – говорить Ярослав Шемет, артистичний директор Балтійської опери та філармонії в Катовіцах
![Numer 2023/375](https://www.dwutygodnik.com/public/media/article/image_mp_main/11041.jpg)
Film
„Zostaw świat za sobą” to film nad wyraz leniwy jak na temat, który podejmuje. Ale też grający dziwnym podskórnym napięciem, delikatnie pulsującą paranoją
Literatura
„Dawno temu w Warszawie” – długo oczekiwana kontynuacja opowieści Jakuba Żulczyka o dilerze warszawskich elit – siłą rzeczy staje się sprawdzianem, czy literatura da radę dogonić nowoczesne miasto. I czy pisarz wyjdzie z tego wyścigu z twarzą
Książka „Śladami Inajat” Iman Mirsal ukazała się po dwudziestu sześciu latach od znalezienia przez poetkę „Miłości i milczenia” u kairskiego antykwariusza. Dwadzieścia sześć lat trwało też krótkie życie Inajat az-Zajjat
Muzyka
Muzyka Ewy Sadowskiej jest nieustającym poszukiwaniem prywatnej utopii i bezpiecznych, intymnych przestrzeni
Nic, co wychodzi spod ręki Lankum, nie jest jednoznaczne. Bo chociaż na „Falsem Lankum” słychać czasem łagodny śpiew, to jest on łagodny przeraźliwie
Zdałem sobie sprawę, że nie mam powodu wypierać się swojego dziedzictwa. Bo nie wziąłem się znikąd: przede mną byli jacyś kompozytorzy, uprawiający jakąś muzykę. Trzeba wziąć tę historię za rogi
Janerkę interesuje człowiek, fascynuje go droga, którą ten musi przebyć, a w rezultacie prezentuje kompletny opis tego procesu od mundurka aż po grób. Podążmy śladem jego wizji
Czuję, kiedy napięcie wzrasta, a kiedy maleje. Bo muzyka nie jest dla mnie ładną melodią. To zupełnie nie to. Chodzi raczej o energię, która pozostaje w powietrzu – mówi ukraińsko-polski dyrygent
Obyczaje
Książka „Polska na wojnie” to zimnokrwista i nieprzyjemna autopsja polskiej polityki wschodniej w ciągu ostatnich dwóch lat, zagłębianie się w jej niesmaczne sekrety niczym z prasy tabloidowej
Sztuka
Wyczerpująca wspinaczka na szczyt Pasty wiedzie dziś po schodach wykończonych sinozielonym gresem. Pod spodem kryje się peerelowskie lastryko albo resztka białego marmuru sprzed stu lat – esej o warszawskim wieżowcu, w którym od niedawna znajduje się redakcja „Dwutygodnika”
Wrocław Off Gallery Weekend pokazał, że nie musi kopiować podobnych inicjatyw z Warszawy czy Krakowa. Zaproponował oryginalną formułę bazującą na dużym lokalnym środowisku artystycznym
Muzeum w Podziemiu nie zawiązało się po to, aby działać przeciwko komuś. Nie dysponujemy gotową receptą na idealne funkcjonowanie instytucji sztuki współczesnej. Jesteśmy grupą znajomych z Wrocławia, spotykamy się, chcemy razem działać. To dla nas również rodzaj terapii
Zawsze będzie jakaś część publiczności, która nie będzie chodziła do muzeum, bo to jej po prostu nie interesuje – mówi autor przełomowej książki „Muzem. Historia światowa”
Teatr
Teatr z państw bałtyckich na przełomie wieków był w Polsce przedmiotem ożywionego zainteresowania. Dwie dekady później znów mało wiemy o tym, co dzieje się u północnych sąsiadów – relacja z Latvian Theatre Showcase
Wiersze
Ziemia
Bulgocząca, mętna woda nie może być ładna. Ale jeśli zanurkujesz nosem w mchy i torfowce, a później obejrzysz bobrka trójlistkowego czy rosiczki polujące na muszki, to zmienisz zdanie – mówi laureat Nagrody im. Kazimierza Moczarskiego
Україна
Ми повинні відкрити цю музику самі для себе й продовжувати поширювати її у світі. Українська музика і українські артисти залишаться в нашому репертуарі надовго, – говорить Ярослав Шемет, артистичний директор Балтійської опери та філармонії в Катовіцах