Numer 2023/357
FilmLubię tę robotę (Igor Kierkosz) Problem dzisiejszej krytyki często bierze się z rojeń o możliwości dotarcia do niepraktykujących, wzniecenia dyskusji na szeroką skalęPiękne widoki (Jakub Socha) Człowiek jest zagadką, nigdy nie poznamy do końca jego motywacji, mówił Michelangello Antonioni. Reżyser „Sundown”, Michel Franco, bawi się tą myśląFatamorgana (Jakub Socha) „Air” Bena Afflecka jest w gruncie rzeczy reklamą marki; reklamą, od której trudno oderwać oczy. Nudne negocjacje scenarzysta Alex Convery zamienia raz w film akcji, raz w buddy movieNigdy sobie nie ufam (Marta Bałaga) Kręcę w miejscach, w których nigdy nie powstał żaden film, ale potem od razu zjeżdżają się tam inni. Czuję się wtedy jak specjalista ds. lokacji, któremu nikt nie zapłacił – rozmowa z niezwykłym włoskim filmowcem, którego film „Pod ziemią” właśnie wszedł do kinLiteraturaPodwójny nelson (Magdalena Czubaszek) To są strzępy. Podarte i rozrzucone. Kathy Acker ma gdzieś czyjeś opinie. Tak jej w duszy grało. Tak wyło. I o tym napisała. To jest jej krew i to są jej flaki – mówią tłumacze amerykańskiej pisarkiDzień Zmarłych (Rebecca Solnit) Nie poświęciłam tym roślinom należytej uwagi podczas pierwszej lektury eseju Orwella ponad trzydzieści lat temu. Były różami, ale też wichrzycielkami podkopującymi głęboko zakorzeniony, konwencjonalny wizerunek Orwella; były zachętą, by sięgnąć głębiejMoi autorzy, moje autorki (Małgorzata Lebda) Każdemu pisarzowi, którego chcę tłumaczyć, poświęcam dużo czasu. Maksymalnie 4–5 stron prozy dziennie. I po skończeniu tłumaczenia znowu czytanie i poprawianie. Dlatego nigdy nie mogłam żyć z przekładów. Mój mąż też nieDotykam, więc przekraczam (Monika Ochędowska) Lektura „Historii dotyku” Gromek i Obarskiej sprawi, że gdy kolejnym razem wsadzimy palucha do albo w, zrobimy to jakoś inaczejSiatki historii najnowszej (Rafał Wawrzyńczyk) Ułożona przez Jakuba Kornhausera antologia poematu prozą, wiersze wybrane Domarusa oraz tomik Natalii Malek stanowią dla czytelniczki okazję do wglądu w sam miąższ poetyckiej współczesnościMediaPodkast Dwutygodnika (3): Przyrodopisanie (Barbara Klicka) W nowym odcinku „Podkastu Dwutygodnika” o przyrodopisaniu, polityczności krajobrazu i sposobach na literackie uchwycenie antropocenu z Barbarą Klicką rozmawiają Filip Springer i Stanisław ŁubieńskiWarunek lady Lovelace (Karolina Fedyk) Z kim rozmawiam, kiedy odpowiada mi ChatGPT? Czy jeśli uznam, że algorytm jest kreatywny i posiada umysł, znaczy to, że ma też przeżycia wewnętrzne? Czy będziemy w stanie kiedykolwiek to ocenić?MuzykaBłogosławieni Yves Tumor (Dominika Janik) Płyta Yves Tumor mruga do odbiorcy okiem, jak okrętowe drzwi bulajem. Podczas jej przesłuchiwania regularnie trzęsie, wieje gitarowym noise’em, dudni od ulewy słów o niezdarnym wpadaniu w miłość i wadzeniu się z bogiemNic nie bierze się z powietrza (Jan Błaszczak) Kiedy przyznawałam, że zawodowo prowadzę badania naukowe, automatycznie deprecjonowano moje zaangażowanie i umiejętność gry na instrumencie. Mówiono, że w takim razie muzyka to moje hobby – tłumaczy saksofonistka zespołów Ślina i sneaky jesusPory roku w otchłani (Maciej Bobula) Nigdy nie byłem bliżej Metalliki niż na piątym zlocie jej fanów w Grodkowie: wśród ludzi, którzy też uważali, że „St. Anger” jest dobrą płytą, Lars Ulrich – wybitnym perkusistą, a na „...And Justice for All” wspaniale słychać basObyczajeRobienie fajnych rzeczy (Adrian Stachowski) Skoro chcesz wyjść przed obce osoby i chcesz im coś opowiedzieć, to musisz zacząć od tego, co porusza jakieś emocje – twoje, a jeśli ci się poszczęści, to innych osób też – mówi komiczkaKarnawał (Michał Rauszer) Żaden antyklerykał w Polsce nie mógł sobie z pewnością wyobrazić, że najwięcej na rzecz sekularyzacji i zniszczenia autorytetu papieża w Polsce zrobią jego gorliwi obrońcyBoże, gdzie jest Gęsia? (Jacek Leociak) Pod ziemią jest cała Gęsia, nie tylko kamienica po numerem 33. Domy po parzystej i nieparzystej stronie ulicy, zasypane ziemią i gruzem – ich fundamenty, rozrzucone wokół nich rzeczy, tkwiące wciąż gdzieniegdzie szczątki ludzkie. Tamtej Gęsiej nie da się już odsłonić – stoją na niej inne domySztukaW sieci powiązań (Anna Magalska, Weronika Trojańska) Zaciekawienie sztuką awangardową przyciągało tłumy do nowojorskich galerii i klubów. Było w nich głośno, wszyscy rozprawiali o swoich emocjach i doznaniach wyniesionych z kolejnych pokazów czy koncertów – o Yoko Ono i latach 60. opowiada jej przyjaciel, performer i artysta FluxusuJestem pracowniczką sztuki (Marta Czyż) Moja tożsamość to głównie tożsamość kuratorki, chociaż coraz mniej chętnie używam tego słowa. Przez lata go broniłam, ale ostatnio myślę, że niepotrzebnieNie dzwoń, ja to zrobię (Aleksandra Boćkowska) Montaż wystawy to najciekawszy moment. Wtedy okazuje się, czy to, nad czym przez lata pracowaliśmy, naprawdę działaOdzyskać siebie (Yewhenija Butsykina) Przez ponad rok wzmożonego zainteresowania kulturą i sztuką ukraińską w kontekście Wielkiej Wojny mamy już szereg przypadków,
Film
Problem dzisiejszej krytyki często bierze się z rojeń o możliwości dotarcia do niepraktykujących, wzniecenia dyskusji na szeroką skalę
Człowiek jest zagadką, nigdy nie poznamy do końca jego motywacji, mówił Michelangello Antonioni. Reżyser „Sundown”, Michel Franco, bawi się tą myślą
„Air” Bena Afflecka jest w gruncie rzeczy reklamą marki; reklamą, od której trudno oderwać oczy. Nudne negocjacje scenarzysta Alex Convery zamienia raz w film akcji, raz w buddy movie
Kręcę w miejscach, w których nigdy nie powstał żaden film, ale potem od razu zjeżdżają się tam inni. Czuję się wtedy jak specjalista ds. lokacji, któremu nikt nie zapłacił – rozmowa z niezwykłym włoskim filmowcem, którego film „Pod ziemią” właśnie wszedł do kin
Literatura
To są strzępy. Podarte i rozrzucone. Kathy Acker ma gdzieś czyjeś opinie. Tak jej w duszy grało. Tak wyło. I o tym napisała. To jest jej krew i to są jej flaki – mówią tłumacze amerykańskiej pisarki
Nie poświęciłam tym roślinom należytej uwagi podczas pierwszej lektury eseju Orwella ponad trzydzieści lat temu. Były różami, ale też wichrzycielkami podkopującymi głęboko zakorzeniony, konwencjonalny wizerunek Orwella; były zachętą, by sięgnąć głębiej
Każdemu pisarzowi, którego chcę tłumaczyć, poświęcam dużo czasu. Maksymalnie 4–5 stron prozy dziennie. I po skończeniu tłumaczenia znowu czytanie i poprawianie. Dlatego nigdy nie mogłam żyć z przekładów. Mój mąż też nie
Lektura „Historii dotyku” Gromek i Obarskiej sprawi, że gdy kolejnym razem wsadzimy palucha do albo w, zrobimy to jakoś inaczej
Ułożona przez Jakuba Kornhausera antologia poematu prozą, wiersze wybrane Domarusa oraz tomik Natalii Malek stanowią dla czytelniczki okazję do wglądu w sam miąższ poetyckiej współczesności
Media
W nowym odcinku „Podkastu Dwutygodnika” o przyrodopisaniu, polityczności krajobrazu i sposobach na literackie uchwycenie antropocenu z Barbarą Klicką rozmawiają Filip Springer i Stanisław Łubieński
Z kim rozmawiam, kiedy odpowiada mi ChatGPT? Czy jeśli uznam, że algorytm jest kreatywny i posiada umysł, znaczy to, że ma też przeżycia wewnętrzne? Czy będziemy w stanie kiedykolwiek to ocenić?
Muzyka
Płyta Yves Tumor mruga do odbiorcy okiem, jak okrętowe drzwi bulajem. Podczas jej przesłuchiwania regularnie trzęsie, wieje gitarowym noise’em, dudni od ulewy słów o niezdarnym wpadaniu w miłość i wadzeniu się z bogiem
Kiedy przyznawałam, że zawodowo prowadzę badania naukowe, automatycznie deprecjonowano moje zaangażowanie i umiejętność gry na instrumencie. Mówiono, że w takim razie muzyka to moje hobby – tłumaczy saksofonistka zespołów Ślina i sneaky jesus
Nigdy nie byłem bliżej Metalliki niż na piątym zlocie jej fanów w Grodkowie: wśród ludzi, którzy też uważali, że „St. Anger” jest dobrą płytą, Lars Ulrich – wybitnym perkusistą, a na „...And Justice for All” wspaniale słychać bas
Obyczaje
Skoro chcesz wyjść przed obce osoby i chcesz im coś opowiedzieć, to musisz zacząć od tego, co porusza jakieś emocje – twoje, a jeśli ci się poszczęści, to innych osób też – mówi komiczka
Żaden antyklerykał w Polsce nie mógł sobie z pewnością wyobrazić, że najwięcej na rzecz sekularyzacji i zniszczenia autorytetu papieża w Polsce zrobią jego gorliwi obrońcy
Pod ziemią jest cała Gęsia, nie tylko kamienica po numerem 33. Domy po parzystej i nieparzystej stronie ulicy, zasypane ziemią i gruzem – ich fundamenty, rozrzucone wokół nich rzeczy, tkwiące wciąż gdzieniegdzie szczątki ludzkie. Tamtej Gęsiej nie da się już odsłonić – stoją na niej inne domy
Sztuka
Zaciekawienie sztuką awangardową przyciągało tłumy do nowojorskich galerii i klubów. Było w nich głośno, wszyscy rozprawiali o swoich emocjach i doznaniach wyniesionych z kolejnych pokazów czy koncertów – o Yoko Ono i latach 60. opowiada jej przyjaciel, performer i artysta Fluxusu
Moja tożsamość to głównie tożsamość kuratorki, chociaż coraz mniej chętnie używam tego słowa. Przez lata go broniłam, ale ostatnio myślę, że niepotrzebnie
Montaż wystawy to najciekawszy moment. Wtedy okazuje się, czy to, nad czym przez lata pracowaliśmy, naprawdę działa
Przez ponad rok wzmożonego zainteresowania kulturą i sztuką ukraińską w kontekście Wielkiej Wojny mamy już szereg przypadków, które można uznać za ważny precedens zwrotu symbolicznego dziedzictwa kulturowego
Teatr
„Irena”, z podtytułem „Historia Ireny Sendlerowej”, to kolejna próba spełnienia marzeń o atrakcyjnym opowiedzeniu naszej, polskiej historii. Właśnie. Naszej. I polskiej
Wiersze
Україна
За понад рік посиленої уваги до української культури і мистецтва в контексті великої війни ми вже маємо низку випадків, які можна означити як важливі прецеденти повернення символічної культурної спадщини