Numer 2023/363
FilmZawsze tu byliśmy (Mateusz Demski) My, ukraińscy artyści, też walczymy. Ta walka na kulturalnym obszarze jest istotna, ale nie da się oczywiście porównywać jej z walką naszych żołnierzy – mówi reżyser filmu „Pamfir”, który właśnie wchodzi do kinZderzenia (Klara Cykorz) Oglądanie filmów „na żywioł”, kiedy nazwiska twórców w programie nie są opakowane tłustą warstwą kontekstu i w najlepszym razie przywołują w pamięci jeden czy dwa poprzednie shorty, jest po prostu satysfakcjonującym eksperymentem – relacja z festiwalu Młodzi i FilmPodkast Dwutygodnika (8): Sukcesja (Barbara Klicka) O fenomenie „Sukcesji”, serialu, którego fabułę dałoby się streścić w dwóch zdaniach, Barbara Klicka rozmawia z Dorotą Masłowską i Jakubem SochąKair w Stambule (Bartosz Żurawiecki) Filmy takie jak „Chłopiec z niebios” skazują nas, laików z Europy, na mędrkowanie o sprawach, o których mamy blade pojęcieSzafa na plecach (Darek Arest) Duży festiwal animacji, taki jak Animator w Poznaniu, stoi przed niezmiennym dylematem: ukryć się w enklawie odrębności gatunkowej czy zaryzykować bycie pożartym przez mainstream?LiteraturaHerstoria miłosnych wierszy (Joanna Mąkowska) Kolejne pokolenia poetek mierzą się z tradycją pisania o miłości i próbują rozszczelniać sztywne ramy kanonu, przełamując kulturowe tabu – esej wokół książek „Wszyscy o nas mówią” Patrycji Sikory i „Miłość” Kamili Janiak, wyróżnionej Nagrodą Literacką m.st. WarszawySieńczyknik (Jakub Popielecki) Talent Macieja Sieńczyka polega na tym, że zna tylne wejście do własnej głowy, potrafi bez filtra łowić jej treść i przenosić na kartkę papieru. W „Spotkaniu po latach” raz jeszcze otwiera dla nas swoje podwojeMotywy i pinezki (Barbara Klicka) W podręcznikach, testach są fragmenty książek, które pochodzą z Wolnych Lektur. Bardzo nas to cieszy, tylko jeśli jesteśmy tacy niezbędni temu systemowi, to czemu nie jesteśmy finansowani?Raporty z alei tornad (Piotr Sadzik) Pisanie w obliczu końca świata stało się jedną z najwyrazistszych tendencji polskiej prozy. Na apokalipsy zapanowała koniunktura, ale literatura odpowiada też na nasze narastające lęki i poczucie stałej już niepewnościCzy my się przypadkiem nie znamy? (Agata Sikora) Jakie reguły krytyki literackiej przyjąć, przy założeniu, że jednak wszyscy wylądowaliśmy w tym bagnie nie po to, żeby prowadzić środowiskowe „House of Cards”, kąpać się w szampanie i rządzić światem, ale ze względu na zaangażowanie w literaturę?Bez pretensji (Antonina Tosiek) „Wniebogłos” Aleksandry Tarnowskiej to powieść absurdalnie wręcz niedzisiejsza. Spokojna, nieskomplikowana, nie stara się na siłę przypodobać ani wdzięczyćCzy bohater polskiej powieści kupił już sobie komputer? (Adam Wrotz) Nie mamy dużych, aktualnych powieści o dynamice XXI wieku, bo jesteśmy na to zbyt biedni. Produkcja dużej, aktualnej powieści to segment luksusowyOrientacja na szczerość (Iryna Slavinska) Moja książka jest bardziej o związku pary bohaterów niż o samej wojnie. Ta jest po prostu kontekstem, który bardzo katalizuje to, co fermentuje i gnije na dnie – mówi autorka głośnej powieści „Za plecami”MuzykaDziecię boże (Maciej Bobula) Swans to nie muzyczka do tańca, do różańca bardziej może, ale jeśli już, to różańca dla ironmanów, gdzie modli się i ciągnie za sobą ciężarówkę pełną neuroz, traum i inszych nieprzyjemności – recenzja płyty „The Beggar”W parkach i ogrodach (Marcin Dymiter) Czasami udawało mi się rejestrować minutę lub dwie wolne od hałasu, kiedy nagle ogród odzyskiwał głos, gdy tuż przy uchu słyszałem ruch liści, przelatującą muchę, skradającego się lisaCiężar ponadgatunkowy (Piotr Tkacz-Bielewicz) Bas i perkusja na płytach Godflesh są wyeksponowane w stosunku do gitary, która zresztą nie przykuwa uwagi ognistymi riffami, ale raczej służy wytwarzaniu dezorientującego hałasu – recenzja płyty „Purge”Riddim w Libii (Michał Wieczorek) Reggae dominuje do dziś w libijskim radiu i na YouTube. W przeciwieństwie do często zaangażowanego społecznie jamajskiego grania ta jego odmiana gatunku poszła w ślady lovers' rock, skupiając się przede wszystkim na miłości, złamanych sercach i arabskiej romantycznościObyczajeZajawka albo jak pokochałem hokej (1): Kryzys (Maciej Jakubowiak) Nic tego nie zapowiadało, po prostu się stało. Pewnego dnia pokochałem hokej. I wszystko, co się z nim wiąże: ślizgawki, łyżwy, sprzęt, mecze lokalnego klubu, transmisje z zagranicy, w końcu sam zacząłem trenowaćJedna ze wszystkich (Ivanna Skyba-Yakubova) 1 lipca przestało bić serce ukraińskiej pisarki i dokumentatorki zbrodni wojennych Wiktorii Ameliny. Zabiła ją rosyjska rakieta w Kramatorsku. Była jedną z wielu osób, które chciały zmieniać świat na lepsze, ale straciły życieSztukaŚwiat, który przetrwa (Adam Mazur) Co właściwie jest przedmiotem tegorocznego Biennale Architektury w Wenecji? „Laboratorium przyszłości” osadzone jest w krytycznej ocenie historii kształtowanej przez białych mężczyznKulturowa konwersja (Marta Czyż) Nie podejmuję bardzo strategicznych decyzji. Przede wszystkim interesują
Film
My, ukraińscy artyści, też walczymy. Ta walka na kulturalnym obszarze jest istotna, ale nie da się oczywiście porównywać jej z walką naszych żołnierzy – mówi reżyser filmu „Pamfir”, który właśnie wchodzi do kin
Oglądanie filmów „na żywioł”, kiedy nazwiska twórców w programie nie są opakowane tłustą warstwą kontekstu i w najlepszym razie przywołują w pamięci jeden czy dwa poprzednie shorty, jest po prostu satysfakcjonującym eksperymentem – relacja z festiwalu Młodzi i Film
O fenomenie „Sukcesji”, serialu, którego fabułę dałoby się streścić w dwóch zdaniach, Barbara Klicka rozmawia z Dorotą Masłowską i Jakubem Sochą
Filmy takie jak „Chłopiec z niebios” skazują nas, laików z Europy, na mędrkowanie o sprawach, o których mamy blade pojęcie
Duży festiwal animacji, taki jak Animator w Poznaniu, stoi przed niezmiennym dylematem: ukryć się w enklawie odrębności gatunkowej czy zaryzykować bycie pożartym przez mainstream?
Literatura
Kolejne pokolenia poetek mierzą się z tradycją pisania o miłości i próbują rozszczelniać sztywne ramy kanonu, przełamując kulturowe tabu – esej wokół książek „Wszyscy o nas mówią” Patrycji Sikory i „Miłość” Kamili Janiak, wyróżnionej Nagrodą Literacką m.st. Warszawy
Talent Macieja Sieńczyka polega na tym, że zna tylne wejście do własnej głowy, potrafi bez filtra łowić jej treść i przenosić na kartkę papieru. W „Spotkaniu po latach” raz jeszcze otwiera dla nas swoje podwoje
W podręcznikach, testach są fragmenty książek, które pochodzą z Wolnych Lektur. Bardzo nas to cieszy, tylko jeśli jesteśmy tacy niezbędni temu systemowi, to czemu nie jesteśmy finansowani?
Pisanie w obliczu końca świata stało się jedną z najwyrazistszych tendencji polskiej prozy. Na apokalipsy zapanowała koniunktura, ale literatura odpowiada też na nasze narastające lęki i poczucie stałej już niepewności
Jakie reguły krytyki literackiej przyjąć, przy założeniu, że jednak wszyscy wylądowaliśmy w tym bagnie nie po to, żeby prowadzić środowiskowe „House of Cards”, kąpać się w szampanie i rządzić światem, ale ze względu na zaangażowanie w literaturę?
„Wniebogłos” Aleksandry Tarnowskiej to powieść absurdalnie wręcz niedzisiejsza. Spokojna, nieskomplikowana, nie stara się na siłę przypodobać ani wdzięczyć
Nie mamy dużych, aktualnych powieści o dynamice XXI wieku, bo jesteśmy na to zbyt biedni. Produkcja dużej, aktualnej powieści to segment luksusowy
Moja książka jest bardziej o związku pary bohaterów niż o samej wojnie. Ta jest po prostu kontekstem, który bardzo katalizuje to, co fermentuje i gnije na dnie – mówi autorka głośnej powieści „Za plecami”
Muzyka
Swans to nie muzyczka do tańca, do różańca bardziej może, ale jeśli już, to różańca dla ironmanów, gdzie modli się i ciągnie za sobą ciężarówkę pełną neuroz, traum i inszych nieprzyjemności – recenzja płyty „The Beggar”
Czasami udawało mi się rejestrować minutę lub dwie wolne od hałasu, kiedy nagle ogród odzyskiwał głos, gdy tuż przy uchu słyszałem ruch liści, przelatującą muchę, skradającego się lisa
Bas i perkusja na płytach Godflesh są wyeksponowane w stosunku do gitary, która zresztą nie przykuwa uwagi ognistymi riffami, ale raczej służy wytwarzaniu dezorientującego hałasu – recenzja płyty „Purge”
Reggae dominuje do dziś w libijskim radiu i na YouTube. W przeciwieństwie do często zaangażowanego społecznie jamajskiego grania ta jego odmiana gatunku poszła w ślady lovers' rock, skupiając się przede wszystkim na miłości, złamanych sercach i arabskiej romantyczności
Obyczaje
Nic tego nie zapowiadało, po prostu się stało. Pewnego dnia pokochałem hokej. I wszystko, co się z nim wiąże: ślizgawki, łyżwy, sprzęt, mecze lokalnego klubu, transmisje z zagranicy, w końcu sam zacząłem trenować
1 lipca przestało bić serce ukraińskiej pisarki i dokumentatorki zbrodni wojennych Wiktorii Ameliny. Zabiła ją rosyjska rakieta w Kramatorsku. Była jedną z wielu osób, które chciały zmieniać świat na lepsze, ale straciły życie
Sztuka
Co właściwie jest przedmiotem tegorocznego Biennale Architektury w Wenecji? „Laboratorium przyszłości” osadzone jest w krytycznej ocenie historii kształtowanej przez białych mężczyzn
Nie podejmuję bardzo strategicznych decyzji. Przede wszystkim interesują mnie prace artystów – mówi kuratorka Urbane Künste Ruhr w Zagłębiu Ruhry
Bogdan Ziętek był artystą, który nie pasował ani do cepelii, ani do galerii. Teraz jego drewniane rzeźby trafiają na właściwe miejsce, wraz z nimi wracają problemy, które w świecie sztuki nowe nie są
Czy da się robić muzeum z prawdziwego zdarzenia w kraju pozbawionym swobody intelektualnej i wolności słowa? M+ w Hongkongu jeszcze może opowiadać historię sztuki chińskiej bez zakłamań i pominięć. Pytanie: jak długo?
Teatr
Spektakl Piaskowskiego i Sulimy pokazuje, że pod fasadą kościoła katolickiego kryją się różne jednostki: słabe, cierpiące, zbuntowane, ale też pełne samozadowolenia i bezkarne. Nawet ci ostatni mają swoje rozterki
Skończyła się epoka prostych opozycji. Oczekiwanie porządku, higieny pracy i braku zbędnych złych emocji to nie, jak mówi Krystian Lupa, utopia, naprzeciw której są chaos, dominacja i złe zarządzanie. To kwestia ustalenia reguł. Dzisiaj domaga się ich środowisko teatralne
Wiersze
Ziemia
Po kolei piaskowej niewiele już w Sosnowcu zostało. Na jej magistralach władza obiecuje ścieżki rowerowe, a w miejscu żarzących się przez dziesięciolecia hałd wyrósł magazyn Amazona – portret bohatera wystawy „Wydobycie” Michała Łuczaka
Україна
Реакція нутрощів знає своє. Нутрощі реагують на мову. Яка, зрештою, також ні в чому ж не винна – всього лише система знаків, впорядкований набір звуків. Здавалось би
«Українці захочуть повернутися і повернути те, що у них насильно забрали. Відчуття несправедливості, образи й гордості буде мотивацією для дій», – каже Дмитро Сухолиткий-Собчук, режисер фільму «Памфір», що виходить у прокат у польських кінотеатрах
Ми безкінечно обіймаємось, набуваємось одне з одним, і як безумні одне з одним фотографуємося. «Як перед кінцем світу», думаю я
Книжка показує, що українське суспільство подекуди не було готовим до війни, не планувало її. Нас можна тут назвати незрілими чи інфантильними, але точно не агресивними, хай як би того не прагнула російська пропаганда