Numer 2023/367
FilmMiejsce na ziemi (Jakub Socha) Sorogoyen nadaje „Bestiom” rytm zupełnie niehollywoodzki, pościgów i strzelanek tu nie ma, do walki służy mała kamera i dwa akumulatory, większość starć między mężczyznami odbywa się poprzez słowaEkscesy, przypały, tragedie (Piotr Mirski) Ogląda się „Warszawiankę”, wymyślając kolejne złośliwości – aż do finału odcinka szóstego. Od tego momentu serial zaczyna odsłaniać kolczaste jądroUsługi klimatyczne (Marcin Stachowicz) Apple TV+ wypuściła w pierwszej połowie roku dwie ekologiczne dystopie: miniserial „Ekstrapolacje” oraz „Silos”. Obie usiłują wykreować opowieść o przyszłości na kanwie osobistych dramatów bohaterskich jednostek. Poza tym różni je w zasadzie wszystkoLiteraturaŻyjemy w przesunięciu (Joanna Piechura) Przyszłość już tu jest, choć nas jeszcze w niej nie ma. Kiedy pisałam „Dom Oriona”, interesowało mnie to utkwienie w nieadekwatnym czasie, jakby nasze przywiązania i odruchy zmysłowe odnosiły się do nieaktualnej rzeczywistości. To, czego się boimy, już się wydarzyłoNiedoeuropejczyk, niedopisarz (Anna Kaluger) Staram się wyjaśnić powody sympatii dla Kundery w Ukrainie. Jego książki są próbą odpowiedzi na najważniejsze pytanie wszystkich emigrantów: gdzie ma się podziać to moje życie „przed”, ze wszystkimi jego „wiosnami i nadziejami”?MediaCzytać, pisać, uważać (Anna Cieplak i Michał Krzykawski) Od dwóch dekad udajemy, że wciąż potrafimy uczyć osoby, które nie umieją głęboko czytać. Nie umieją nie dlatego, że są mniej inteligentne, lecz dlatego, że potencjał tej umiejętności jest osłabiany przez ekranyDzieci Baldura (Magdalena Czubaszek) Pierwsza edycja „Baldur’s Gate” z 1999 roku była doświadczeniem pokoleniowym. Na początku sierpnia tego roku ukazała się trzecia część gry. Dziś możemy grać w „Baldura” tak jak nigdy wcześniejMuzykaDopóki się bawimy, żyjemy (Bartosz Nowicki) Rozrywka nie była wyrazem dekadencji, ale wiary i determinacji. Kiedy Żydom odebrano instrumenty, sprawy przybrały tragiczny bieg. W 79. rocznicę likwidacji łódzkiego getta publikujemy reportaż o losach Domu Kultury przy Krawieckiej 3Przy ognisku (Bartosz Nowicki) Raphael Rogiński ze swoją wrażliwością i uduchowieniem jakby zupełnie przez przypadek pojawił się w XXI wieku, który zamiast mistycyzmu proponuje mindfulness, zamiast uniwersalizmu – globalizację, a zamiast humanizmu – antropocenSztukaDom Poliny Rajko (Yuliia Manukian) Rajko wydawała część mizernej emerytury na pędzle i farby – tanią emalię, którą zazwyczaj maluje się podłogi. Pomalowała całe wnętrze chaty, a potem wzięła się za płot i drzwi do garażu, później za groby członków rodzinyWiejski nadrealizm (Karol Sienkiewicz) Na wystawie „Duby smalone” modne ostatnio wiejskie tematy ukazane zostały od takiej strony, że wydają się świeże i nowe, a zarazem zanurzone po uszy w aurze guseł i kuszących zabobonówTeatrPraca na walizkach (Katarzyna Niedurny) Mogę łatwo zmieniać energię z męskiej na bardziej kobiecą lub odwrotnie. Korzystam w spektaklach z tej swojej queerowościWierszewiersze (Iryna Zahladko) УкраїнаНедо-європеєць, недо-письменник (Анна Калугер) Я писала тексти-послання абстрактному представнику російської інтелігенції, який за всі роки свого життя зрозумів приблизно нічого, від імені мене, яка зрозуміла приблизно все. Ми всі писали ці тексти. І наші тексти не читали їхні адресати
Film
Sorogoyen nadaje „Bestiom” rytm zupełnie niehollywoodzki, pościgów i strzelanek tu nie ma, do walki służy mała kamera i dwa akumulatory, większość starć między mężczyznami odbywa się poprzez słowa
Ogląda się „Warszawiankę”, wymyślając kolejne złośliwości – aż do finału odcinka szóstego. Od tego momentu serial zaczyna odsłaniać kolczaste jądro
Apple TV+ wypuściła w pierwszej połowie roku dwie ekologiczne dystopie: miniserial „Ekstrapolacje” oraz „Silos”. Obie usiłują wykreować opowieść o przyszłości na kanwie osobistych dramatów bohaterskich jednostek. Poza tym różni je w zasadzie wszystko
Literatura
Przyszłość już tu jest, choć nas jeszcze w niej nie ma. Kiedy pisałam „Dom Oriona”, interesowało mnie to utkwienie w nieadekwatnym czasie, jakby nasze przywiązania i odruchy zmysłowe odnosiły się do nieaktualnej rzeczywistości. To, czego się boimy, już się wydarzyło
Staram się wyjaśnić powody sympatii dla Kundery w Ukrainie. Jego książki są próbą odpowiedzi na najważniejsze pytanie wszystkich emigrantów: gdzie ma się podziać to moje życie „przed”, ze wszystkimi jego „wiosnami i nadziejami”?
Media
Od dwóch dekad udajemy, że wciąż potrafimy uczyć osoby, które nie umieją głęboko czytać. Nie umieją nie dlatego, że są mniej inteligentne, lecz dlatego, że potencjał tej umiejętności jest osłabiany przez ekrany
Pierwsza edycja „Baldur’s Gate” z 1999 roku była doświadczeniem pokoleniowym. Na początku sierpnia tego roku ukazała się trzecia część gry. Dziś możemy grać w „Baldura” tak jak nigdy wcześniej
Muzyka
Rozrywka nie była wyrazem dekadencji, ale wiary i determinacji. Kiedy Żydom odebrano instrumenty, sprawy przybrały tragiczny bieg. W 79. rocznicę likwidacji łódzkiego getta publikujemy reportaż o losach Domu Kultury przy Krawieckiej 3
Raphael Rogiński ze swoją wrażliwością i uduchowieniem jakby zupełnie przez przypadek pojawił się w XXI wieku, który zamiast mistycyzmu proponuje mindfulness, zamiast uniwersalizmu – globalizację, a zamiast humanizmu – antropocen
Sztuka
Rajko wydawała część mizernej emerytury na pędzle i farby – tanią emalię, którą zazwyczaj maluje się podłogi. Pomalowała całe wnętrze chaty, a potem wzięła się za płot i drzwi do garażu, później za groby członków rodziny
Na wystawie „Duby smalone” modne ostatnio wiejskie tematy ukazane zostały od takiej strony, że wydają się świeże i nowe, a zarazem zanurzone po uszy w aurze guseł i kuszących zabobonów
Teatr
Mogę łatwo zmieniać energię z męskiej na bardziej kobiecą lub odwrotnie. Korzystam w spektaklach z tej swojej queerowości
Wiersze
Україна
Я писала тексти-послання абстрактному представнику російської інтелігенції, який за всі роки свого життя зрозумів приблизно нічого, від імені мене, яка зрозуміла приблизно все. Ми всі писали ці тексти. І наші тексти не читали їхні адресати